कम्युनमधून निघून निलोने धावत पळत डॉ. लेकशॉंचे घर गाठले. काही तरी कारण काढून ती केवलला त्याच्या खोलीत घेऊन गेली. नविन सदस्य फॉर्मची मेमरी स्टिक केवला दिली.
"केवल तुझा निर्णय झाला असेल तर हा फॉर्म भरून दे मला जायच्या आधी. पण जरा सांभाळून. संध्याकाळी पार्टीच्या निमित्त्याने अनेक महत्वाच्या व्यक्ति येणार आहेत. ते कारण साधून ब्युरो ऑफ इडियटसच्या कारवाया वाढतील."
"ब्युरो ऑफ इडियटस?" केवल
"ज्याला तुम्ही ब्युरो ऑफ इंटेलिजन्स म्हणता ते." निलो "आता तुला संघटनेतले नविन वाक्प्रचार कळू लागतील."
"बरंय - मी बघतो. फार वेळ गायब होऊन चालणार नाही. खाली बरीच कामं करायची आहेत. पण आज जमलं नाही तर पुढच्या वेळेला आणू भरून?" - केवल
"नाही. ते फारच धोक्याचं आहे. तू भरणार नसलास तर मी त्यातली माहिती लगेच नष्टं करेन. नियमच आहे तसा." - निलो
"दादा, दादा, तुला बाबा बोलावतायेत ..." आंद्रेशा दारावर जोरजोरात थापा वाजवू लागली.
संध्याकाळ झाली तशी पाहुणे यायला सुरूवात झाली. शासकिय अधिकारी, अंतराळ संशोधन केंदातील शास्त्रज्ञ, संरक्षण विभागातील अधिकारी, पत्रकार, विद्यापिठातील प्रमुख मंडळी अशी दिग्गज मंडळी जमली होती. बहुतेकांच्या संभाषणात दोनच गोष्टी होत्या- डॉ. लेकशॉंचे संशोधन आणि दहशतवाद. डॉ. लेकशॉंशी प्रत्यक्ष बोलायची संधी मिळण्याची बरेच लोक वाट पहात होते. एका कोपर्‍यात मात्रं जरा वेगळ्या विषयावर चर्चा सुरू होती.
विरिता: आज दुपारपासून तुमच्या निलोने खूप मदत केली हं आम्हाला.
नि.ची आई: अहो त्यात काय, मीच सांगितलं होतं तिला तुम्हाला जरा हातभार लावायला.
दुसर्‍या कोपर्‍यात जाऊन सलगी करणार्‍या निलो आणि केवलच्या जोडीकडे कौतुकाने बघत विरिता म्हणाली: किती भराभर मोठी होतात नाही का ही मुलं! अगदी कालची गोष्टं असल्यासारखं ह्यांचं बालपण मला आठवतं आहे.
नि.ची आई: हो ना, पण मोठे झाले की काळजी लावतात जीवाला. जीव भांड्यात पडला या दोघांची गाडी रूळावर येतेय ते बघून. तिचं ते कम्युनमधे जाणं कमी झालं तेव्हापासून एक मोठ्ठं संकट टळल्यासारखं वाटतंय मला. सुंठेवाचून खोकला गेला. कसलं गं बाई ते कम्युन! शी! -अगदी जनावरांसारखं रहाणं!
"हॅलो यंग कपल, हाऊ डू यू डू? मी कॅप्टन गोर्की!" स्वतःची ओळख करून देत कॅप्टन गोर्कींनी केवल आणि निलोशी हास्तांदोलन केले.
निलो आणि केवलने आपापली ओळख करून दिली.
"अरे वा, मग इतक्या मोठ्या शास्त्रज्ञांचे नातू म्हणजे तुमच्याकडूनही बर्‍याच अपेक्षा आहेत आमच्या..."
"आमच्या? " केवलने प्रश्नं केला.
"आमच्या म्हणजे आमच्या संरक्षण विभागाच्या! तरूणांनी चुकीच्या मार्गाला लागू नये ही आमची जबाबदारी समजतो आम्ही." कॅप्टन गोर्की.
"अरे वा - मग तुमच्या या अपेक्षा पूर्ण करण्यासाठी आम्ही काय केलं पाहिजे?" निलो (वरकरणी)
"हो का? इडियट भामट्या, आमचा मार्ग चुकीचा का? बघच आता." निलो (मनात)
"संरक्षण विभागाने एक कार्यशाळा आयोजित केली आहे पुढच्या महिन्यात. त्यामधे तरूणांना अतिरेकी संघटनांपासून स्वतःचे कसे संरक्षण करावे त्याचे प्रशिक्षण देण्यात येणार आहे." कॅप्टन गोर्की.
"अरे वा - फारच छान - आम्हाला प्लिज कळवा हं. जाऊ यात का केवल? " निलो (वरकरणी)
"शहरातल्या सगळ्या सदस्यांना घेऊन येते तुमच्या या रिक्रूटिंग ड्राईव्हमधे. करा पैसे खर्च आमच्यावर! हॅ हॅ हॅ" निलो (मनात)
"दादा दादा, आजोबा बोलावतयेत" आंद्रेशा बोलवायला आली.
"माफ करा, मी येतो हं जरा. निलो, कॅप्टन साहेबांकडून माहिती घे हं" असं म्हणत केवल मध्यभागी बसलेल्या आजोबांकडे जायला वळला.
"आणि हा माझा नातू केवल" डॉ लेकशॉं "केवल, हे माझे बालमित्रं एडमिरल बिर्मन्डी, पण मी मात्रं याला अजूनही टर्क्या म्हणूनच हाक मारतो!"
"टर्क्या, माझा हा नातू फार हुशार आहे असं मला नुकतंच कळलं आहे - बेट्याला आमच्याच विभागात विशेष प्राविण्यासहित प्रवेश मिळाला आहे. " डॉ लेकशॉं
"अरे वा - म्हणजे आजोबा आणि नातवाच्या हातात मानव जातीचं भविष्य सुरक्षित बनतं आहे! फारच छान! अशाच आदर्श तरूणांची आज आपल्याला गरज आहे. तुमचं काम हे फार महत्वाचं आहे. तुमच्या मार्गातले सर्व काटे दूर करायला संरक्षण विभाग रात्रंदिवस झटत असते." सात मजली आवाजाने सगळ्यांचे लक्ष वेधून घेत एडमिरल बिर्मन्डी म्हणाले.
"कशाला वटवट सुरू आहे याची - ही पार्टी आहे, भाषण करायची जागा नाही. संधी मिळाली की लागले कंठशोष करायला - मार्गातले काटे दूर करतो म्हणे!चढलेली दिसतेय चांगलीच" निलो (मनात)
"अतिरेकी संघटनेची आम्हाला खडानखडा माहिती आहे. योग्यवेळ आली की आम्ही त्यांचा केवळ काही दिवसात नायनाट करू. त्यावेळी मात्रं कोणाचीही गय केली जाणार नाही - मग ती व्यक्ति कितीही मोठ्या पदावर असो. मानवी प्रगतीच्या आड येणार्‍या सर्वांना नामशेष व्हावेच लागेल." सगळ्या उपस्थितांना ऐकू जाईल अशा आवाजात बिर्मन्डी गरजले.
"टर्क्या, अरे पुरे तुझे भाषण, तुझ्यावर हा विश्वास आहे म्हणून तर माझ्या नातवाने माझ्याच विषयात संशोधन करायचे ठरवले आहे. हो की नाही केवल? " खो खो हसत डॉ लेकशॉ म्हणाले.
"अर्थातच!" खिशातली मेमरी स्टिक चाचपडत केवलने एक कटाक्षं डॉ लेकशॉंकडे टाकला आणि दुसरा निलोकडे.
समाप्तं....
