American Dance Festival (ADF)

डरहॅमच्या सामजिक आणि सांस्क्रुतिक जीवनात तीन वार्षिक उत्सव महत्वंपूर्ण आहेत:
Full Frame Documentary Film Festival, American Dance Festival (ADF) आणि हौशी नवर्‍याचे All Vegan Thanksgiving!!!

Full Frame साठी मी अक्षरश: दोन दिवस रजा काढली होती. सद्ध्या ADF सुरु आहे. आत्ता पर्य़ंत बघितलेल्या कार्यक्रमांपैकी खालील उल्लेखनिय वाटले.

पॉल टेलरचे बॅंक्वेट ऑफ़ व्हल्चर्स:



या उत्क्रुष्ट कलाक्रुतीत नेते जगावर कसे युद्ध लादतात, त्या युद्ध्दाच्या आगीत मुळात ज्या ध्येयांसाठी युद्ध सुरु केले त्याच ध्येयांची कशी राख रांगोळी होते, आधी समाज आणि मग स्वत: नेते आणि देशही कसे बेचिराख होतात त्याचे दर्शन घडवले आहे. इराक युद्धाच्या पार्श्वभूमीवर हे कलाक्रुती अगदी आजच्या काळात चपखल बसणारी असली तरी पॉल टेलरच्या ही रचना कालतीत आहे आणि इराक युद्धावर बेतलेली नाही असे प्रश्नोत्तरांच्या वेळी सांगण्यात आले.

चित्रेश दास आणि जेसन सॅम्युएल स्मिथ यांचे रिदम सुट्स



दोन वर्षांपूर्वी मी अमेरिकन डान्स फ़ेस्टिवल पहिल्यांदा बघायला गेले. त्यातली लक्षात राहिलेली रचना म्हणजे "फ़ेस्टिवल ऑफ़ फ़िट". कथ्थक, फ़्लेमेंको आणि टॅप या तीन प्रकारांमधील विलक्षण साम्य बघुन मन अचंबित झालं होतं. फ़ुट वर्कचा समान धागा साधुन कलाकारांनी उत्क्रुष्टं सांस्क्रुतिक मिलाफ़ घडावुन आणला होता. पहिल्या वर्षिचे यश दुसर्‍या वर्षी मिळवण्याचा प्रयत्नं तितकासा सफ़ल झाला नाही. पण यावर्षी मात्रं चित्रेश आणि जेसन यांनी गेल्यावर्षीच्या निराशेची भरपाई केली. चित्रेश आणि जेसन यांची गेल्यावर्षी याच उत्सवात अचानक भेट झाली. जेसन स्टेजच्या मागे प्रॅक्टिस करत असतांना चित्रेश दासांनी गंमत म्हणुन जेसनला साथ द्यायला सुरवात केली. कथ्थक या न्रुत्यप्रकाराच्या अस्तित्वाचा गंधही नसणार्‍याला जेसनला हा कोण, माणुस आपली नक्कल करतो आहे असे वाटले. पण थोड्याच वेळात पायात साधे बुटही नं घालता विलक्षण तयारीचे फ़ुट्वर्क करणारी ही व्यक्ती सामान्य नाही हे त्याच्या लक्षात आले. मग साता समुद्रापलिकड्ल्या या दोन कलांचा जो संगम सुरु झाला तो यावर्षीच्या कार्यक्रमात पुर्ण विकसित झालेला दिसुन आला.
विशेष म्हणजे या कलाकारांनी दोन शैलींचे साम्य दर्शवतांना आपापल्या परंपरांचे तंतोतंत पालन केलेले आहे. फ़्युजन नव्हे, तर एक आधुनिक जुगलबंदी बघाताना डोळ्याचे पारणे फ़िटले.

Pilobolous - पलाबुलस



ADF च्या चाहत्यांचा सर्वात आवड्ता ग्रुप म्हणजे पलाबुलस!! न्रुत्यं आणि जिम्नॅस्टिक यांचा मिलाप करणार्‍या पलाबुलस चा प्रत्येक नाच अविस्मरणिय, प्रेक्षणिय आणि अचंबित करणारा असतो. शरिराला कशाही प्रकारे वाकवु शकणारे हे नर्तक आपल्या कलात्मक हालचाली आणि नर्तकांच्या असंभव वाट्णार॓या मांड्णीने प्रेक्षकांना एखादी गोष्टं सांगतात. दर वर्षीप्रमाणे या वर्षीही तितक्याच कल्पकतेने सर्व रचना सादर करण्यात आल्या.

नैसर्गिक आपत्ती

दहा जुनची पहाट. रात्रीपासुन सारखा पाऊस पडत होताच. अचानक विजेचा मोठ्ठा कडकडाट झाला आणि आम्ही दोघेही दचकुन उठलो. कुठेतरी जवळच वीज पडली असावी असा विचार मनात आला आणि पुन्हा आम्ही झोपेच्या स्वाधीन झालो. शनिवार असल्याने उठायची घाई नव्हतीच. ९-९.३० ला उठले असेन. दुसरं काही करायच्या आधी प्रॅक्टिस आटपावी म्हणुन सतार घेउन डेकवर गेले, तर तबला मशीन चालेना. मनातल्या मनात भारतात बनलेल्या वस्तु कशा बेभरवशाच्या असतात वगैरे वगैरे विचार करुन झाला. मग तानपुरा मशिन चालावुन बघितलं तर तेही चालेना - तरीही माझी ट्युब पेटली नाही, उलट या दोन्ही भारतिय वस्तुंनी एकाच दिवशी राम म्हंटला म्हणुन फारच वैताग आला.
तेवढ्यात नवर्‍याचा आवाज आला - तो गॅरेजचे दार उघडत नाही म्हणाला, आणि माझ्या डोक्यात एकदम लख्खं प्रकाश पडला!!! रात्री "जवळ्पास कुठे पडली असेल" असे वाटलेली विज चक्कं आमच्याच घरावर पडली होती!!!!!

मग एकदम धावपळ सुरु झाली. कुठे काय काय नुकसान झालं आहे ते पहायला लागलो. नशिबानी घराला काही नुकसान झालेले नाही. विजही सगळी गेली नव्हती. फक्त घराच्या बाहेरचे सर्किट निकामी झालेले होते. आमच्या घराच्या बाहेर अगदी काही फुटांवर दोन मोठ्ठी झाडं आहेत. घरापेक्षाही बरीच उंच आहेत. त्यातल्या एका झाडावर साधारण ३० फुट चीर पडलेली दिसली. त्याबिचार्‍या झाडाला तडाखा बसला आणि त्यानंतर एक छोटासा surge घरात आला आणि काही उपकरणे गारद झाली.
नशिबानी आमची बेडरुम खाली आणि विज पडली त्याच्या विरुद्ध दिशेला आहे. विज पडली त्या भागात नवर्‍याचे ऑफिस आहे. बरेचदा तो रात्रभर काम करत बसतो. पण त्यारात्री मात्रं तो जरा लवकरच झोपायला आला होता, ते ही एक नशिबच.

सगळा आढावा घेतल्यावर Garage door opener, garbage disposer in the kitchen sink, music system receiver, internet and both the phone lines ही उपकरणे चालत नव्हती.
त्या सगळ्या चालु व्हायला चांगले ५-६ दिवस लागले. Internet अजुनही पुर्ण पुर्ववत झालेले नाही. मी बहुतेक दिवस घरुन काम करत असल्यानी मला सासु-सासर्‍यांच्या घरी ठिय्या मारलेला आहे. हा ब्लॉगही तिथेच बसुन लिहिते आहे.
त्या झाडामुळे वीज पडली की झाडानी घराला वाचवले ते मला अजुन कळलेले नाही. तुम्हाला काय वाटतं?

पोहायला कोण कोण येतं

गेल्या दोन वर्षांपासुन मला वजन कमी करुन टिकवण्याचा उपाय सापडला आहे. Fatty and गोड पदार्थ खाऊ नये, काही दिवस अगदी फळं सुद्धा खाऊ नये आणि आठवड्यातुन किमान एक दिवस सतत एक तास नं थांबता पोहावे. हा Sangeeta's Weight Reduction Formula माझ्यापुरता तरी चांगला लागु पड्तो आहे. अरेच्चा!! वजन कमी करणे हा काही माझ्या आजच्या ब्लॉगचा विषय नाही - पण त्याचा एक भाग म्हणुन आज पोहायला गेले होते.

Charlotte मधे असताना जवळ एक public swimming pool होता. आता लग्नानंतर Durahm ला मात्र असा pool जवळ्पास नसल्याने भरमसाठ फी असलेल्या Meadowmont नावाच्या एका Gym मधे आम्हाला membership घ्यावी लागली आहे. अर्थात सुविधा अद्ययावत आहेत त्यामुळे मजा पण येते. पण निरिक्षणाचा छंद असलेल्या मला एक विलक्षण फरक दिसुन आला आहे. Charlotte च्या public pool मधे बहुतेक वयस्क आणि अ-गौरवर्णिय लोक येतात. Meadowmont मधे मला अजुन तरी एकही क्रुष्ण्वर्णिय व्यक्ति पोहताना दिसलेली नाही. आपण भारतिय लोक व्यायाम वगैरे करण्याच्या फारसे फंदात पड्त नाही - पड्लोच तर, योगा, चालणे, क्रिकेट, इ. आणि फारच झाले तर Table Tennis, Badminton jogging!!! तरी एखादं भारतिय जोडपं लहानग्यांना पोहणं शिकवायला घेऊन येतं, आणि कुठे एखाद-दुखाट oriental व्यक्तिही दिसते. बहुतेक भरणा मात्रं सुडौल, तरुण गौरवर्णियांचा!!! Class In America चं जणु काही एक उदाहरण!!!
आणखी एक आवर्जुन सांगता येण्यासारखी गोष्टं म्हणजे दोन स्त्रिया, सहा-सात महिन्यांच्या गर्भवती आहेत, आणि नियमितपणे पोहताना दिसतात!!!

आज पोहण्याच्या तासात शिकलेला धडा - पोहताना गाण्याचा प्रयत्नं कधीही करु नये.

Rose Show

हौशी नवरा सालाबादाप्रमाणे Rose Show मधे भाग घेणार होता. माझा मात्र हा पहिलाच अनुभव होता. आत्ता पर्यंत मी लावलेले कुठलेही रोपटे जगलेले नाही, इतकंच काय, विकत आणलेलं चांगली कळ्यांनी लगडलेली कुंडीही काही दिवसांच्या आत गतप्राण झालेली.
या वर्षी थंडी सरता सरता सुरु झालेल्या बागकामात नवर्‍याला हवी ती मदत करत होते. Lady Banks नावाच्या वेली गुलाबाचे रोप दोघांनी मिळुन लावले. त्याला छानच फुलं आली होती.
तर Rose Show मधे एक मोठी मॉडर्न अरेंजमेंट, एक मिनिएचर मॉडर्न अरेंजमेंट आणि इतर हॉर्टिकल्चर बागेत काय फुलं आहेत त्यानुसार ठेवायचे ठरवले. मॉडर्न अरेंजमेंट थोड्क्या फुलांमधे करता येते आणि शिवाय काहीतरी क्रिएटिव केल्याचं समाधान! अरेंजमेंटसाठी विषय दिले गेले होते ते गाजलेले चित्रपट. आम्ही 3 faces of eve आणि Vertigo हे दोन विषय निवडले.
एक दिवस नवरा बाजारात गेला आणि Home Depo मधुन ड्रायरची व्हेंट घेउन आला. त्याला तळाला गच्चं आवळुन ठेवेल असा एक स्टॅंडही घेउन आला. मग व्हेंट्ला स्टॅंड्मधे फिट करुन त्याला काळा रंग फासला. आणि मग त्या व्हेंटला काळजीपुर्वक वाकवुन साधारण हत्तीच्या सोंडेचा आकार तयार केला.
आश्चर्य म्हणजे जो काही आकार तयार झाला तो स्वत:ला balance करुन होता.
मग त्याच्यावर तीन फुलं लावुन 3 faces of eve करायचं ठरलं. एका प्रकारच्या फुलाच्या ३ निरनिराळ्या अवस्था दाखवायच्या की तीन वेगवेगळ्या जातींचे गुलाब लावायचे ते बहुतांश बागेत त्या दिवशी काय फुलणार, त्यावरुनच ठरणार होते.
आता प्रश्नं होता miniature arragement चा - Vertigo सिनेमामधे San Francisco शहरात होणारी रहस्यकथा दाखवली आहे. त्या द्रुष्टीने काही सापडतं का ते बघायला Michaels मधे गेलो. अगदी शेवटी माझी नजर cross-stich pad वर गेली. तिला उचलुन सहज वाकवुन बघितले तर एक interesting आकार तयार झाला. नवर्‍याला तो एकदम आवडला. मग ते घरी आणुन त्याच्यावर अनेक तास दोघांनी अनेक तास trial and error करण्यात घालवले आणि शेवटी एक conical shape ठेवायचा यावर एकमत झाले. तो आकार सॅन्फ्रॅन्सिस्को मधील उंच इमारतीसारखा दिसेल, त्याच्यावर फुलांचा एक झुपका ठेवायचा आणि एक फुल ठेवायचे - म्हणजे उंच इमारतीवरुन कोणितरी खाली बघतं आहे असा भास निर्माण होईल ??!!!
आता दोन्ही अरेंजमेंट्स्ची साधारण बांधणी ठरली, पण हे सगळं होईपर्यंत Rose Show ला जेमतेम २-३च दिवस बाकी होते. आणि मुख्य प्रश्नं म्हणजे बागेत गुलाब कोणकोणचे असणार आहेत? काही गुलाब तर आत्ताच अगदी छान फुललेले दिसत होते. ते कापुन फ्रिजमधे ठेवावे अशी कल्पना मला सुचली ती नवर्‍यालाही पटली. ते एक बरंच झालं कारण शोच्या आद्ल्या रात्री पाऊस पडुन बरंच नुकसान झालं.
ऐन शो च्या दिवशी मात्र आम्ही भल्या पहाटे उठलो. आणि बागेतले दाखवण्यालायक सगळे गुलाब कापले. ते, आणि फ्रिजमधे ठेवलेले असे सगळे गुलाब आणि इतर सामुग्री घेऊन आम्ही शोच्या ठिकाणी दाखल झालो तेव्हा सकाळ्चे ७.३० वाजले होते. बहुतांश सहभागी आमच्या आधीच तिथे आलेले होते.
मग आम्ही लगबगीने arragement करायला सुरुवात केली. ऐन वेळेवर किती चुका होतात आणि प्रश्नं निर्माण होतात त्याचा मला चांगलाच अनुभव आला. तर अरेंजमेंट्स उभ्या करुन आम्ही उरलेले गुलाब horticultrue मधे ठेवायला घेउन गेलो. तेही काम काही कमी नाही. कसंबसं वेळेचा आत सगळे गुलाब स्पर्धेसाठी तयार करुन पाठवले!!! आता वाट निकालाची. Judges आले आणि एकेका arrangement चे बारकाईनी निरिक्षण करु लागले. इतर स्पर्धकांच्या arrangements बघुन आमच्या 3 faces of eve ला दुसरं बक्षीस आणि Vertigo ला पहिलं मिळेल अशी आमची अपेक्षा होती. पण झालं त्याचा अगदी विरुद्ध!! 3 faces of eve ला पहिलं बक्षीस आणि artist award तर Vertigo ला दुसरं बक्षिस मिळालं.
(माझ्यामते judges ना आमची Vertigo ची idea काही कळली नाही - आम्ही आमची कल्पना लिहुन ठेवली असती तर त्यांनी आम्हाला नक्कीच पहिलं बक्षिस दिलं असतं. )

तर असा झाला माझा पहिला वहिला Rose Show.

आणखी फोटो - http://dilipb.smugmug.com/gallery/1501161

अन्याय

सहन केल्यास संस्क्रुती, नं केल्यास इतिहास!!!